Iron Maiden - Iron Maiden (1980)

Iron Maiden - Iron Maiden

Iron Maiden na myspace

Data wydania: 14.04.1980

Gatunek: heavy metal

Kraj: Wielka Brytania

Tracklista (wydanie brytyjskie 1980):

1. Prowler – 3:56

2. Remember Tomorrow – 5:28

3. Running Free – 3:17

4. Phantom of the Opera – 7:07

5. Transylvania – 4:19

6. Strange World – 5:32

7. Charlotte the Harlot – 4:12

8. Iron Maiden – 3:38

Skład:

Paul Di’Anno - wokal

Dave Murray – gitara elektryczna

Dennis Stratton – gitara elektryczna

Steve Harris - bas

Clive Burr – perkusja

Autor recenzji: Frodli

14 kwietnia 1980 roku można uznać za jedną z ważniejszych dat w historii metalu. Tego dnia bowiem światło dzienne ujrzał debiut Iron Maiden. Od tego czasu zespół przeżywał wzloty i upadki, ale do dziś jest jedną z najbardziej cenionych kapel globu.

Krążek otwiera znany już z dema „The Soundhouse Tapes” energiczny „Prowler”. Po dziś dzień lider i główny kompozytor zespołu Steve Harris zarzeka się, że zawsze nienawidził punk rocka, ale utwór ten (jak większość na albumie) wprost ocieka punkowym luzem i agresją. Trzeba przyznać, że już od początku kariery muzycy prezentują wysoki poziom artystyczny. Dave typowo dla siebie gra całą prawie solówkę legatem, bas Steve’a jest głęboki i dobrze słyszalny, perkusja pracuje szybko, a Paul zdziera gardło z charyzmą i charakterystyczną chrypą. „Remember Tomorrow” udowadnia, że zespół dobrze czuje się również w spokojniejszych klimatach, a mocniejsze wejścia świadczą wszem i wobec, że powstał rodzaj utworu zwany „balladą Iron Maiden”, czyli – spokojny śpiew i zazwyczaj refren, łupnięcie, solówki z szybkością światła i na koniec powrót do motywu przewodniego. Nie sposób nie uśmiechnąć się przy „Running Free”. Od początku zwraca na siebie uwagę sekcja rytmiczna – gitary zdają się być wręcz mniej ważne. Po nim następuje jeden z najlepszych kawałków Iron Maiden, czyli „Phantom of the Opera”. Potężny, epicki utwór, jakich kapela miała nagrać jeszcze niejeden. Zmiany tempa, tekst, wokal, instrumenty – majstersztyk. Debiut zawiera też jeden utwór instrumentalny, a mianowicie „Transylvanię”. Tego po prostu trzeba posłuchać. Riff wwierca się w głowę i pozostaje w niej na długo. Delikatne dźwięki gitar i przejmująca solówka rozpoczynają „Strange World”. Bez dwóch zdań przepiękna kompozycja. Kolejny kawałek traktuje o pewnej prostytutce i ponoć inspirowany jest faktycznie żyjącą osobą. Pełne energii, przebojowe „Charlotte the Harlot” rozpędza się od samego początku, by po refrenie zwolnić i dobić słuchacza solówkami. Debiu zamyka utwór tytułowy. Po dziś dzień grany jest na koncertach jako hymn zespołu, a jego dźwięki świadczą, że zasadnicza część gigu się kończy i za parę minut przyjdzie prosić o bisy. Najlepszym elementem „Iron Maiden” bez wątpienia jest świetna praca gitar.

Pomimo upływu niemal trzydziestu lat płyta brzmi świeżo i wciąż chce się do niej wracać. Co prawda największe sukcesy zespół miał dopiero przed sobą, lecz piszący te słowa stawia ją na równi z późniejszymi wielkimi płytami. Małe arcydzieło.

Ocena: 10/10