Charred Walls of the Damned - Charred Walls of the Damned (2010)

Kolejna supergrupa w natarciu

Charred Walls of the Damned na myspace

Data wydania: 2.02.2010

Gatunek: Heavy Metal

Kraj: USA

Tracklista:

1. Ghost Town - 4:56

2. From The Abyss - 4:25

3. Creating Our Machine - 2:53

4. Blood on Wood - 3:26

5. In A World So Cruel - 3:31

6. Manifestations - 3:06

7. Voices Within The Walls - 3:48

8. The Darkest Eyes - 3:37

9. Fear In The Sky - 5:42

Skład:

Tim "Ripper" Owens - wokal

Jason Suecof - gitara

Steve DiGiorgio - bas

Richard Christy - perkusja

Autor recenzji: Frodli

W ostatnim czasie namnożyło się supergrup (głównie za oceanem) i tym razem mamy do czynienia z kolejną takową. Dodatkowy smaczek stanowi fakt, że zaledwie kilka miesięcy przed premierą Ripper skompromitował się solową płytą i zapewne niejeden sięgnie po recenzowany krążek w celu przekonania się, czy Owens upadł jeszcze niżej...
 

Na starcie dostajemy promujące płytę „Ghost Town” i dokonuje się zniszczenie numer jeden. Z początkowej kakofonii wyłania się prężny kawałek z potężną perkusją, świetnym refrenem i kapitalnym wręcz zwolnieniem przywodzącym na myśl icedowy rozdział w życiu Rippera. Dalej mamy smutny i melancholjiny „From the Abyss”z bardzo dobrym występem wokalisty. O prostym i krótkim „Creating Our Machine” nie da się za wiele powiedzieć, ale na pewno nie jest wypełniaczem. Prawdziwe zniszczenie przychodzi z „Blood on Wood”. Wściekły kawałek wyposażony jest chyba w najlepszy refren na płycie (czyżby jakieś dalekie echa Queen?). Niestety w trzech dalszych kawałkach tempo siada. Powstaje wrażenie monotonii, bo zaśpiewy Tima niczym nie różnią się od tych zastosowanych wcześniej. Na szczęście już „The Darkest Eyes” wyrywa z letargu, znów jest ta energia, co na początku. „Fear in the Sky” zamykające krążek jest jednocześnie najdłuższą z zawartych na nim kompozycji. Mamy tu w zasadzie wszystko, co słyszeliśmy wcześniej, czyli zarówno zalety, jak i wady płyty. Mimo wszystko zakończenie krótkiego albumu godne.

Pomimo początkowej niechęci udało mi się docenić ten krążek i nie żałuję. Ciekaw jestem dalszych losów projektu. Będą nagrywać dalej, czy to tylko jednorazowy wyskok? Podsumowując, gdyby nie trzy kawałkowa mielizna w środku album mógłby dostać nawet oczko więcej.

Ocena: 7/10